30.9.11

VELOCÍPEDOS.



Regresaba pedaleando en mi velocípedo y me paré ante la presencia en el elevado este con una enorme luna llena donde sus cráteres casi se podían medir,en el extremo oeste un sol reluciente competía contra ella por evitar echarse a dormir :.- maldita sea!.. se debió decir el rey estrella”…para una vez que coincidimos me reclaman en otra casa,en otra cama.
Hoy he estado ojeando preciosas fotos que otras personas realizaron sobre esta hiperluna,en horizontes tan amplios como aquí, algunos/as han conseguido retratar los ojos abiertos de Selene.De marcha nocturna en las cumbres carpetanas innecesarios frontales,leyendo tranquilamente las trochas de la Cuerda Larga senderos de nieve palpitante,distraidos por tanta presencia acabamos rendidos, como orugas desorientadas, a mitad de camino.B.D.

MENS SANA IN CORPORE SANO.


Jethro Tull - Wond'ring Again

      
En una biblioteca de considerable volumen lo mejor, para los libros, es tener muebles con puertas de cristal, si es posible tallado. Ya sabemos que los tiempos que corren no son muy propicios para ello, pero es el remedio que mejor funciona. Los "e-book" tienen la mala fortuna de que consumen energía y cuando caen se rompen. Un libro electrónico puede estar bien como compendio bibliotecario en un “mini-piso”; pero habiendo espacio lo bueno es tener una biblioteca donde todos los libros almacenados y de consulta ya hubieran sido leídos y pasaran a formar parte de sus estantes en el momento en que lo hubiéramos terminado. No al revés, como suele ocurrir.
Esta es la situación que podría pasar en casa de unas amigas:
-Hola, Mar ¿tienes algún libro que me dejes mientras tomo café en tu “salóncomedormitorio”?.
- Oh, sí tienes el “e-book” debajo de la lámpara del baño, al lado del retrete; pero antes retira el velocípedo. Acomódate; tiene más de quinientos libros y varios “fanzines”.
- Ah, vaya… ¿?. ¿Y un Atlas visual que me distraiga más o algún tebeo a color?
La casa de Mar y Antía es muy  bonita, funcional y minimalista.Desde su gran ventana se ve le Pic du Jer. Se recorre en un abrir y cerrar de ojos, pero su biblioteca es muy aburrida…No tiene vitrinas y estantes con libros de “tomo y lomo”…

Un libro, salvo el agua o el fuego pocas cosas más lo destruyen y no se agota en el mejor momento (de travesía por las montañas los e-book no llegan a la semana). Un libro siempre puedes abrirlo por determinada página y sentir las letras impresas. Llevarlo en un bolsillo y leerlo... sentado en una terraza de esta plaza de esta grata ciudad. B.D.

27.9.11

PARADOXA N.W.


 
The Journey - Boston




Unha das cousas que ten eiquí , a *raia, é que ao amencer nunca lle puxeron pegas. 
Ao medodía xamais lle deron o alto.
Cando iso ocorría, eles levantábanse, almorzaban; nós tempo facía.
Espertar os ferros vellos e estabrecer a vixilancia era o seu laborío. O noso xa fora.
Cando nos paraban ninguén sorría; eles á súa hora, nós menos unha.
Estas diferenzas dábannos vantaxe de paso. A ista beira outra  istoria, outros tempos, de moito coidado.
Camiñando, sen velocípedos nin cuadrúpedos adecuados, viaxabamos aos seus ollos sorprendidos.
A isa hora de paso, lembro as súas voces recramándonos. Aperturas de zurrons e sacos.
Cando isto ocorría o sol estaba no alto saltándose todas as barreiras e pasando.
Asunto noso era o solpor, por iso nunca o recramaron.[d:D´]


  Una de las cosas que tiene aquí, la frontera, es que al amanecer nunca le pusieron pegas. 
Al mediodía jamás le dieron el alto.
Cuando eso ocurría, ellos se levantaban, desayunaban; nosotros, tiempo hacía.
Despertar los fierros viejos y establecer la vigilancia era su cometido. El nuestro ya había sido.
Cuando nos paraban nadie sonreía; ellos a su hora, nosotros menos una.
Estas diferencias nos daban ventaja de paso. A este lado otra historia, otros tiempos, de mucho cuidado.
Caminando, sin velocípedos ni cuadrúpedos adecuados, viajábamos a sus ojos sorprendidos.
A esa hora de paso, recuerdo sus voces reclamándonos. Apertura de zurrones y sacos.
Saludos
Cuando esto ocurría el sol  estaba en lo alto saltándose todas las barreras y pasando.
Asunto nuestro era el ocaso, por eso nunca lo reclamaron. B.D.

26.9.11

ºO pote do xigante




 Outro paso mais, outro piso mais. Unha *escada sin pes, unha poza sin fondo.
 Nun intre voará por enriba, voará pra baixo e o acougo das alturas faranche sentir o vento.
 O frío entre as mans, nas orellas e o soño de voar cadará ficando no chan da auga. 
Bricd
Otro paso más, otro nivel más. Una escalera sin pies, una poza sin fondo.
En un instante volará por encima, volará hacia abajo y el sosiego de las alturas te hará sentir el viento.
El frío entre las manos, en las orejas y el sueño de volar quedará estando en la lámina de agua.
Bricd


Notas y apuntes:
*electrón
ºPote,pota, ola, olla, marmita

..............................................................
Pink Floyd Signs of Life 

25.9.11

CONGRESO CONTRA AGORA.


Todos los días cometemos falacias.
Cuando actuamos así es porque tratamos
de persuadir a los demás con argumentos envueltos
en realidades paralelas que nos
 interesan por muchos motivos.
Normalmente se tratan de evitar,
 mas cuando determinados grupos
las emplean brutalmente es que
están en campaña.
B.D.

23.9.11

Bacelos e morotes.

   

Uvas teño amorodas, ao gosto riseiro do tempo, no eido, sen tratamento caseiro.
Uvas teño amorodas, ao toque áspero do pel groso, ao padal dos nenos que desexan ser homes
desexando xogar a facer viño, desexando ter zume e corpo.
Uvas tes, que ricas, lémbranme as miñas.
Uvas tes, teño, nas mans coma mármoras.
Vendima é a miña, a túa envexa dos veciños,
uvas de cores azuis pra tantos viños.


Uvas amorodas penden das miñas cepas,
baixo elas morotes de pequeno.
Uvas amorodas e no chao
meldrastos e mesturadas frescuras. Bricd


Uvas tengo de fresa, al gusto alegre del tiempo, en el campo, sin el trato doméstico.
      Uvas tengo de fresa, al tacto áspero de grueso hollejo, al paladar de los niños que quieren ser hombres     
deseando jugar a crear vino, deseando tener zumo y cuerpo
Uvas tienes, qué ricas , me recuerdan a las mías.
Uvas tienes, tengo, en las manos como canicas.
Vendimia es la mía, la tuya envidia de vecinos
 uvas de color azul para tantos vinos.

  Uvas de fresa cuelgan de mis cepas,
  bajo ellas morotes de pequeño
Uvas de fresa y en el suelo
 frescor de mezclas y mentas. Bricd



Philip GLASS: Helen's Theme (Candyman) 

OUTONO en ALARIZ.







Gardamos lembranzas e imaxes
Reais pra axudar a nosa memoria
A lembrar por onde andamos
Zampando da *saca das vistas
Agarimosas que con xeito traes e
Sacándonos impresiós, fasnos falar.
B.D.

[Guardamos recuerdos e imágenes
reales para ayudar a nuestra memoria
a retener por donde vamos
cariñosas que con esa manera tares
alimentándo(nos) con el zurrón de las vistas
sacándonos impresiones, nos incitas a comentar]
BD.

(*cámara fotográfica )




Variaciones:
[Guardamos recuerdos e imágenes
reales para ayudar a nuestra memoria
a retener por donde vamos
cariñosas que con esa manera traes 
impresiones, alimentándo(nos) con el zurrón de las vistas
sacándonos impresiones, nos incitas a comentar.]
Guardamos recuerdos e imágenes
reales para ayudar a nuestra memoria
a retener por donde vamos
zampando con el zurrón de las vistas 
amorosas que con esa manera traes y
sacándonos impresiones, nos incitas a comentar.BD]